In ons land is de Ierse setter uit werklijnen de meest oorspronkelijke van de soort, het minst veranderd door modetrends op shows. Die laatste zijn niet terug te vinden in de standaard voor het uiterlijk van de Ierse moederclub, die ook nadrukkelijk verbonden is aan de beschrijving van het werk dat iedere Ierse setter moet kunnen verrichten.
Omdat deze standaard leidend is in internationaal (FCI-)verband en dus ook verplicht in ons land, is het nogal tegenstrijdig dat de exemplaren die winnen op tentoonstellingen al decennia lang niet meer op veldwedstrijden verschijnen en gezien hun uiterlijke veranderingen daarvoor minder tot niet geschikt zijn. Gelukkig zijn ze er nog, de sportieve setters die geen slachtoffers van schoonheid werden.